Wszystkie artykuły
Uprawę sprowadzonej do Nowej Zelandii w 1819 roku winorośli zapoczątkował i rozwinął francuski misjonarz, marysta Jean-Baptiste Pompallier. Wysłano go na misję
do Oceanii w 1837 roku. W styczniu 1838 roku osiedlił się i przyczynił się do rozwoju
nowozelandzkich winnic.
Od połowy XIX wieku Denominacion de Origen Calificada Rioja jest bez wątpienia najbardziej znaną apelacją czerwonych win hiszpańskich. W parze z Priorat to jedyne dwie hiszpańskie apelacje zaliczane do najwyższej kategorii win oznaczanych już nie tylko „nazwą pochodzenia” (Denominacion de Origen, DO) lecz „nazwą kwalifikowanego pochodzenie” – DOC.
Winnice Szampanii są bardzo rozdrobnione. Rozciągają się na terytorium trzystu
gmin, głównie w departamentach Marne, Aube i Aisne. Możemy uznać, że
Szampania podzielona jest na sześć dużych regionów produkcyjnych:
Nawet, jeśli wina australijskie nie mogą poszczycić się wielotysięczną tradycją, ich historia jest dosyć długa. Hodowla winorośli rozpoczęła się w Nowej Południowej Walii w roku 1788. Sadzonki tych cennych roślin przypłynęły do Australii w ładowniach statków, którymi podróżowali pierwsi kolonizatorzy. Nawet jeśli winnice w XIX wieku opanowały wiele części kraju, największa ich koncentracja nastąpiła głównie w południowych i południowo-wschodnich,
Syrah to szósty najczęściej hodowany na świecie szczep winorośli. Jego plantacje zajmują 185 000 hektarów, czyli 4% powierzchni wszystkich winnic na świecie. Jest on też czwartym najbardziej popularnym szczepem czerwonych winogron, zaraz po odmianach Cabernet Sauvignon, Merlot i Tempranillo.
Alzackie winnice rozciągają się od Strasburga do Miluzy, a uprawiane na zboczach winorośle zajmują ponad 15 000 hektarów. Alzacja to największy producent białych win we Francji.
Prezentowane w typowej i smukłej butelce (la flûte d’Alsace, tj. flet Alzacji), alzackie wina są zawsze butelkowane w regionie, z którego pochodzą.
Dolina rzeki Douro słynie z produkcji wina już od Starożytności, jednak nazwa „wino Porto“ pojawia się dopiero w XVII wieku.
Merlot to odmiana winogron koloru czerwonego, o małych, czarnych owocach, która pojawiła się pod koniec XIX wieku. Szczep ten powstał w regionie bordoskim. Jest to krzyżówka odmian Cabernet Franc i Magdeleine Noire. Jego nazwa pochodzi od kosów (merle = kos), które szczególnie upodobały sobie owoce tej odmiany.
Winnica rozciąga się na podłużnym terenie o powierzchni 17 324 hektarów i wymiarach od 10 do 15 kilometrów szerokości i 50 kilometrów długości, który na północy sięga miejscowości Mâcon, a na południu - pagórkowatych zboczy gór regionu Beaujolais, osiągających wysokości od 700 do ponad 1 000 m.