
Alzackie winnice rozciągają się od Strasburga do Miluzy, a uprawiane na zboczach winorośle zajmują ponad 15 000 hektarów. Alzacja to największy producent białych win we Francji.
Prezentowane w typowej i smukłej butelce (la flûte d’Alsace, tj. flet Alzacji), alzackie wina są zawsze butelkowane w regionie, z którego pochodzą.
Bogata historia alzackich win
Dawno, dawno temu panował klimat suchy, a skąpane w słońcu gleby szczególnie sprzyjały uprawie winorośli. Te wyjątkowe i sprzyjające rozkwitowi winorośli warunki zostały docenione już przez Rzymian podczas podbojów Alzacji.
Uprawa winorośli rozkwitła następnie pod panowaniem Merowingów i Karolingów, a konsumpcja tego tonicznego i rozweselającego wina nie przestawała rosnąć. Przed końcem pierwszego tysiąclecia winorośl uprawiana jest przez 160 alzackich miejscowości.
W Średniowieczu wina alzackie miały jedną z najlepszych reputacji i były jednymi z najdroższych w Europie. Alzaccy winiarze zapewniali ich renomę dzięki bardzo surowym zasadom produkcji i selekcji owoców.
Niestety, wojna trzydziestoletnia gwałtownie przerwała ten okres prosperity. Pustoszące wioski i miasteczka armie oraz epidemia dżumy zrujnowały Alzację w tym czasie. Ludność tego regionu została zdziesiątkowana.
Po dwóch kolejnych wiekach wyzwań i zniszczeń wojennych, alzackie winnice odrodziły się tuż po pierwszej wojnie światowej. Winorośle są odtwarzane, a plantatorzy mogą wrócić do swojej pracy. Zaczynają się interesować coraz częściej pojawiającym się pojęciem kontrolowanej nazwy pochodzenia (Appellation d’Origine Contrôlée, AOC) Po roku 1945, wdrożono jasną politykę jakości, wraz z ograniczaniem obszarów uprawy i ustanowieniem surowych zasad produkcji.
Punkt kulminacyjny nadszedł w 1962 roku, gdy Institut National des Appellations d’Origine Contrôlées uznał apelacje AOC Alsace, a następnie, w 1975 roku AOC Alsace Grand Cru oraz w 1976 roku AOC Crémant d’Alsace.
Uprawy
Największa część winnic mieści się na wzgórzach pasma Wogezów, które mają swój początek się na reńskich równinach. Pasmo Wogezy, wnoszące się pomiędzy Alzacją i resztą kraju, charakteryzuje się specyficznym mikroklimatem o rocznych opadach na jednym z najniższych poziomów (500 do 600 mm rocznie) i o wysokich temperaturach latem. To jednak małe tereny uprawne (microterroir), położone na pofałdowanych zboczach gór, odgrywają decydująca rolę w rozmieszczeniu i jakości winnic.
Znajdujemy tu wiele różnorodnych gleb: od wapnia marglowego, poprzez piaski granitowe aż do margli łupkowych czy też kamienistych.
Szczepy win alzackich
Wina alzackie pochodzą z siedmiu podstawowych odmian: Silvaner, Pinot Blanc, Riesling, Muscat, Pinot Gris, Gewurztraminer i Pinot Noir.
Edelzwicker to jedyne alzackie wino (nie licząc wina Gentil) produkowane w Alzacji zmieszanki szczepów białych winogron, pochodzących z AOC Alsace.
Mieszanki tworzone są z niesprzedanych owoców czy też z nadwyżek z alzackich piwnic.
Apelacje alzackich winnic
Alzacja podkreśla przede wszystkim jakość swoich szczepów. Jej winnice posiadają cztery rodzaje apelacji:
AOP Alsace, AOP Alsace Grand cru,liczący 51 terenów uprawnych, Crémant d’Alsace i wreszcie, jeśli chodzi o wina delikatne i likierowe, Vendanges tardives (VT) oraz Sélections de grains nobles (SGN).