Trochę historii
Uprawę sprowadzonej do Nowej Zelandii w 1819 roku winorośli zapoczątkował i rozwinął francuski misjonarz, marysta Jean-Baptiste Pompallier. Wysłano go na misję do Oceanii w 1837 roku. W styczniu 1838 roku osiedlił się i przyczynił się do rozwoju nowozelandzkich winnic. W mniej więcej tym samym czasie, bo tuż przed 1840 rokiem, Szkot James Busby zostaje pierwszym winiarzem produkującym wino z owoców winorośli posadzonych w 1833 r. w Waitangi. Gdy Dumont d’Urville, francuski podróżnik i odkrywca, składa Busby’emu wizytę, korzysta z okazji skosztowania lekkiego, bardzo musującego, wyśmienitego białego wina. Pierwsze nowozelandzkie wino zostało zabutelkowane w 1848 roku.
Warunki klimatyczne
Rozciągająca się na przestrzeni 1200 kilometrów, Nowa Zelandia składa się przede wszystkim z dwóch wysp: Wyspy Północnej (North Island) i Wyspy Południowej (South Island). Na północy kraju klimat jest bardziej wilgotny i ciepły, podczas gdy na południu temperatury są niższe, w szczególności na jego południowym krańcu. Najbardziej znane regiony Nowej Zelandii, takie jak Marlborough, Hawkes Bay czy Wairarapa, cieszą się klimatem umiarkowanym z obfitym nasłonecznieniem oraz niskimi nocnymi temperaturami i umiarkowaną wilgotnością.
Bezpośrednie sąsiedztwo gór i oceanów powoduje wiele zmian mezoklimatycznych. W tych warunkach drzemie duży potencjał, który przez długi czas był jednak niewykorzystywany, przede wszystkim ze względu na stosowanie nieodpowiednich odmian winorośli.
Regiony
Malborough
Region Marlborough usytuowany jest na północno-wschodnim krańcu Wyspy Południowej. Pierwsze winorośle posadzono w 1867 roku, niemniej w regionie Marlborough długo dominowała hodowla zwierząt. Dopiero w 1973 roku narodziło się jego prawdziwe powołanie, gdy producent wina Montana stworzył w regionie małą, komercyjną winnicę. Odtąd Marlborough jest pierwszym winiarskim regionem Nowej Zelandii, zarówno pod względem ilości produkowanego wina jak i jego jakości. Nieco chłodny, bardzo słoneczny, lecz jednocześnie niezbyt wilgotny klimat umożliwia wydłużenie okresu dojrzewania winogron, dzięki czemu owoce nabierają większej kwasowości i mocy aromatycznej. Sauvignon blanc czuje się tam wyjątkowo dobrze.
Hawke’s Bay
Hawke’s Bay leży na wschodnim wybrzeżu Wyspy Północnej. Wraz z 4 900 ha winnic, jest to drugi region winiarski w Nowej Zelandii. Pierwsze winorośle zostały tam posadzone przez misjonarzy marystów w połowie XIX wieku. Region ten cieszy się korzystnym klimatem, który dzięki osłaniającemu go przed zachodnimi wiatrami masywowi, łączy odpowiednie nasłonecznienie z chłodnymi nocami i umiarkowanymi opadami. Winnice położone są między pasmem gór a wybrzeżem. Winorośl rośnie na zróżnicowanych glebach mułowo-żwirowych, mniej lub bardziej żyznych i przepuszczalnych. Region Hawke’s Bay stał się znany w latach 60-ych, dzięki wyjątkowej jakości kilku cuvées wytwarzanych na bazie Cabernet Sauvignon.
Central Otago
Winnice Central Otago to region winiarski położony na Wyspie Południowej Nowej Zelandii. Słynie on ze swych świetnych win, wytwarzanych na bazie szczepu Pinot Noir. Winnice Central Otago usytuowane są na wysokości 300 m n.p.m., a pokaźne góry, wznoszące się na ponad 3 700 m, skutecznie chronią je przez oceanicznym klimatem Nowej Zelandii. Jest to zatem jedyny obszar kraju charakteryzujący się klimatem kontynentalnym, z ekstremalnymi dziennymi wahaniami temperatury, a także wahaniami sezonowymi, typowymi dla tych obszarów geograficznych.
Szczepy win nowozelandzkich
Odmiany hybrydowe, jak na przykład Muller-Thurgau, są na skraju wyginięcia. Szczepem typowym dla Nowej Zelandii stał się Sauvignon Blanc, którego uprawy
pokrywają ponad jedną trzecią kraju. Kraj zawdzięcza mu swoją sławę, szczególnie dzięki aromatycznym i żywym winom o niezwykłej intensywności, które dojrzewają najczęściej w kadziach. Wina Chardonnay również mogą osiągnąć wysoki poziom finezji, znosząc czasami leżakowanie w beczkach. Nowozelandzkie winnice wytwarzają także świetne Rieslingi oraz rzadkie, ale wyjątkowe Gewürztraminery. Ze szczepów winogron czerwonych wysoką pozycję zdobył ostatnio Pinot Noir. W ciągu ostatniej dekady powierzchnia jego upraw zwiększyła się dziesięciokrotnie. Cały świat nieomal zwariował na punkcie tych żywych, jasnych i bardzo owocowych
win Pinot Noir. Merlot to druga odmiana czerwonych winogron, znacznie wyprzedzająca Cabernet Sauvignon, która ma problemy z dojrzewaniem w większości winnic w Nowej Zelandii.